Ropień okołomigdałkowy jest częstym powodem konsultacji u specjalistów w dziedzinie otorynolaryngologii. W leczeniu stosuje się nacięcie chirurgiczne i drenaż, a następnie antybiotykoterapię. Zalecane jest niezwłoczne podjęcie leczenia, aby uniknąć powikłań, a zwłaszcza przebicia ropnia do głębokich przestrzeni szyi, m.in. przestrzeni pozagardłowej, które może skutkować penetracją do śródpiersia i niedrożnością dróg oddechowych. W pracy przedstawiono przebieg leczenia ropnia okołomigdałkowego u pacjentki z otyłością olbrzymią, która zgłosiła się do kliniki w stanie zagrażającym niewydolnością dróg oddechowych. na podstawie tego przypadku autorzy wskazują na konieczność udziału zespołu wielodyscyplinarnego we wczesnym reagowaniu u chorych z zagrażającą niewydolnością oddechową, a także gotowość wyspecjalizowanego zespołu do interwencji u chorych z upośledzeniem drożności dróg oddechowych.