Wprowadzenie i cel: W populacji pediatrycznej często obserwuje się współwystępowanie zaburzeń mikcji z chorobami alergicznymi. Celem pracy była próba wykazania etiologii alergicznej jako potencjalnej przyczyny zaburzeń mikcji u dzieci. Materiał i metody: Do badania włączono 69 dzieci, które podzielono na dwie główne kohorty: pacjentów z zaburzeniami mikcji oraz bez tych zaburzeń. Wśród nich wydzielono podgrupy dzieci z alergią oraz dzieci, u których nie stwierdzono reakcji alergicznych. U wszystkich pacjentów oznaczono bezwzględną i procentową zawartość eozynofilów we krwi, oznaczano stężenie IgE całkowitego oraz obecność przeciwciał swoistych dla alergenów pokarmowych i powietrznopochodnych, ponadto oznaczano wybrane parametry immunologiczne. Oceniono również przydatność małoinwazyjnych metod diagnostycznych w diagnostyce alergicznej etiologii zaburzeń mikcji u dzieci. Wyniki: Wykazano, że w kohorcie pacjentów z zaburzeniami mikcji monosymptomatyczne moczenie nocne występowało statystycznie częściej w grupie dzieci z atopią w porównaniu z dziećmi bez atopii. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między grupami w zakresie: odsetka limfocytów T regulatorowych; stężenia badanych cytokin; wartości bezwzględnych oraz odsetka eozynofilów we krwi. Nie wykazano przydatności cytologii moczu i wymazu z cewki moczowej w ocenie reakcji alergicznych w obrębie pęcherza moczowego. Wnioski: Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że monosymptomatyczne moczenie nocne istotnie częściej współwystępuje z alergią niż inne rodzaje zaburzeń mikcji. Nie potwierdzono istotności badania cytologicznego moczu oraz wymazu z cewki moczowej w kierunku obecności eozynofilów w wykazaniu alergicznej etiologii zaburzeń mikcji u dzieci.

alergia, moczenie nocne, zaburzenia oddawania moczu, eozynofile, neurotoksyna pochodzenia eozynofilowego