Leczenie choroby otyłościowej to wyzwanie XXI wieku, jest ona bowiem czynnikiem ryzyka rozwoju innych chorób: nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca czy nowotworów. Diagnozowanie otyłości powinno bazować na pomiarach masy ciała i odniesieniu tejże masy do wzrostu i płci. Prawidłową i zalecaną praktyką są także równoczesne pomiary obwodu talii i bioder. Podstawową metodę leczenia choroby otyłościowej stanowi zmiana stylu życia: zwiększenie aktywności fizycznej i obniżenie kaloryczności spożywanych posiłków. Niestety zmiana nawyków jest trudna, a dla wielu pacjentów – nieosiągalna. Z uwagi na rosnącą chorobowość otyłości w społeczeństwie przegląd wytycznych skierowany jest do lekarzy rodzinnych i innych lekarzy spotykających się w swojej praktyce z pacjentami otyłymi. Wszystkie analizowane rekomendacje kładą nacisk na zapobieganie, wczesne rozpoznawanie i leczenie otyłości. Autorzy wytycznych potwierdzają, że podstawą terapii choroby otyłościowej są zmiany behawioralne i dietetyczne. Podkreślają także rolę prawidłowej komunikacji na linii lekarz–pacjent oraz konieczność leczenia otyłości w zespole złożonym z lekarza, dietetyka i często fizjoterapeuty. Kolejnym filarem terapii choroby otyłościowej jest wprowadzona w ostatnich latach farmakoterapia jako forma leczenia wspomagającego. W artykule dokonano przeglądu wytycznych dotyczących farmakologicznego leczenia otyłości. Autorzy skupiają się na podsumowaniu wskazań do włączenia farmakoterapii, opisie leków wraz z dawkowaniem i celów terapii oraz identyfikacji różnic między poszczególnymi zaleceniami.