Analiza zakażeń boreliozą wśród dzieci hospitalizowanych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie w latach 2013–2018
Ewa Romankiewicz1, Jolanta Lewko2, Dorota Kosiorek1, Regina Sierżantowicz3, Karolina Lewko4, Cecylia Regina Łukaszuk5
Wprowadzenie i cel: Borelioza jest najbardziej rozpowszechnioną wieloukładową, przewlekłą, wielopostaciową chorobą infekcyjną. Terenami endemicznymi dla zachorowania na boreliozę na terenie naszego kraju są regiony Warmii i Mazur, Podlasia oraz rejon Dolnego Śląska. Celem pracy była analiza częstości występowania boreliozy wśród dzieci pochodzących z województwa warmińsko-mazurskiego hospitalizowanych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 109 hospitalizowanych dzieci, u których rozpoznano boreliozę. W pracy zastosowano metodę retrospektywną obejmującą analizę historii chorób pacjentów przyjętych do szpitala w okresie od stycznia 2013 do grudnia 2018 roku. Wyniki: Ponad połowa badanych (56,88%) była przyjęta do szpitala w trybie planowym, a pozostałe 43,12% zostało przyjęte w trybie nagłym. W badanej grupie najwięcej chorych skarżyło się na bóle głowy (68,81%). U około połowy pacjentów (54,13%) pierwsze objawy choroby pojawiły się w okresie krótszym niż 3 miesiące od ukłucia przez kleszcza. Wnioski: Wśród pacjentów hospitalizowanych z rozpoznaniem boreliozy znacznie częściej chorowały dziewczęta, które były w wieku szkolnym i pochodziły z terenów miejskich. Większość chorych hospitalizowanych z powodu boreliozy zaprzeczało ukłuciu przez kleszcza. Większość chorych hospitalizowanych w analizowanym okresie zgłaszała się z nieswoistymi objawami boreliozy. Czas pomiędzy wystąpieniem objawów chorobowych a rozpoznaniem boreliozy był znacznie krótszy u dzieci <7. roku życia. Dodatkowo czas hospitalizacji dzieci <7. roku życia był również znacznie krótszy niż pozostałych grup wiekowych.