Nagłe zatrzymanie krążenia u dzieci w praktyce lekarza podstawowej opieki zdrowotnej
Michał Czapla1, Ada Holak2, Anna Kubica3, Piotr Karniej1
Nagłe zatrzymanie krążenia u dzieci występuje niezwykle rzadko w praktyce lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Nie ulega wątpliwości, że zarówno szybkie rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jak i jej jakość zwiększają szansę przeżycia. Dlatego bardzo ważne jest, aby lekarz i personel podstawowej opieki zdrowotnej potrafili rozpoznać ten stan. System prawny w Polsce ani nie narzuca lekarzowi obowiązku uczestnictwa w kursie Basic Life Support (BLS), ani nie określa, jak często powinien w nim uczestniczyć. Certyfikat ukończenia kursu BLS Europejskiej Rady Resuscytacji jest ważny przez 3 lata. Po tym czasie kurs należy powtórzyć, dzięki czemu zwiększa się częstotliwość szkolenia personelu w tym zakresie. Istotna jest także informacja, że wytyczne dotyczące postępowania w nagłym zatrzymaniu krążenia są aktualizowane przez Europejską Radę Resuscytacji co 5 lat. W przypadku gdy w gabinecie lekarskim u pacjenta występuje utrata przytomności, brak oddechu lub nieprawidłowy oddech, należy podejrzewać zatrzymanie krążenia i jak najszybciej podjąć resuscytację krążeniowo-oddechową. Badanie tętna podczas nagłego zatrzymania krążenia nie jest obecnie zalecanym działaniem zarówno dla osób niezwiązanych z medycyną, jak i dla związanych z nią na co dzień. Ponieważ jego badanie nie jest wiarygodne, decyzję o wdrożeniu podstawowych zabiegów resuscytacyjnych należy podjąć na podstawie pełnego obrazu chorego. W pracy przedstawiono metodologię prowadzenia czynności resuscytacyjnych u dzieci powyżej 1. roku życia, ilustrując ją stosownymi fotografiami.