Cel pracy: Podkreślenie znaczenia skrupulatnego badania podmiotowego i przedmiotowego oraz przedstawienie możliwości diagnostyczno-terapeutycznych u dzieci z ropniami umiejscowionymi w przestrzeni zagardłowej. Opis przypadku: Ropień zagardłowy często rozwija się u dzieci do 4. roku życia po przebytym zakażeniu górnych dróg oddechowych lub ucha. W obrazie klinicznym zwykle stwierdza się gorączkę, odynofagię i niedrożność dróg oddechowych. Cechy te mogą naśladować zapalenie nagłośni i zapalenie opon mózgowych, co może opóźniać podjęcie prawidłowego leczenia. W pracy przedstawiono przypadek 4-letniego chłopca, u którego wystąpiły gorączka, obrzęk szyi, dysfagia oraz kręcz szyi. Pacjent został skierowany do ośrodka autorów z podejrzeniem ropnia okołomigdałkowego. W tomografii komputerowej szyi uwidoczniono obecność ogniska wypełnionego treścią w przestrzeni zagardłowej. U dziecka wykonano nacięcie i drenaż zmiany oraz zastosowano 2-tygodniowy cykl antybiotykoterapii. Leczenie zakończyło się sukcesem. Wnioski: Przedstawiony opis przypadku dowodzi, że uniknięcie zagrażających życiu powikłań zależy w dużej mierze od wczesnego rozpoznania i podjęcia niezbędnych interwencji.