Wprowadzenie i cel: Cukrzyca ciążowa (gestational diabetes mellitus, GDM) w przypadku niedostatecznej kontroli glikemii wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia powikłań u matki i noworodka. Celem pracy była ocena danych dotyczących wyników leczenia noworodków urodzonych przez matki chorujące na cukrzycę ciężarnych, leczone wyłącznie dietą (GDM G1) w porównaniu z leczonymi dietą i insulinoterapią (GDM G2). Szczególną uwagę poświęcono danym dotyczącym wyników noworodków urodzonych po rozpoczęciu pandemii COVID-19 w 2020 roku. Materiał i metody: Przeanalizowano dokumentację medyczną. Zgromadzone informacje obejmowały dane dotyczące noworodków urodzonych o czasie lub blisko terminu porodu w latach 2017–2021. Analizę statystyczną przeprowadzono przy poziomie istotności ustalonym na α = 0,05. Wyniki: Łącznie przeanalizowano 646 plików dokumentacji medycznej. Badane grupy różniły się istotnie (p < 0,05) pod względem długości hospitalizacji, częstości występowania nieprawidłowości kardiologicznych i sposobu karmienia podczas hospitalizacji. Nie było różnic (p > 0,05) między grupami w wynikach dotyczących pomiarów antropometrycznych noworodków, stanu ogólnego po urodzeniu lub innych wyników okołoporodowych. W 2020 roku istotnie więcej (p < 0,05) noworodków wymagało wsparcia w okresie adaptacji. U tych noworodków częściej (p < 0,05) stwierdzano wady wrodzone i inne powikłania. Wnioski: Poziom kontroli glikemii matki, odpowiednia opieka medyczna, a co za tym idzie skuteczność leczenia matki są ważnymi czynnikami wpływającymi na wyniki okołoporodowe noworodków, a także częstość karmienia piersią.