Zaburzenia psychiczne podczas ciąży i po porodzie stanowią ważny problem zdrowotny i społeczny. Skutki depresji prenatalnej i poporodowej dotyczą zarówno matki, jak i dziecka. Do głównych zaburzeń okresu poporodowego zaliczamy przygnębienie (tzw. baby blues), depresję poporodową i psychozę poporodową. Depresja u kobiety w ciąży związana jest z większym ryzykiem porodu przedwczesnego i urodzenia dziecka z niską masą urodzeniową. Wykazano zależność pomiędzy wystąpieniem depresji w ciąży a rozwojem cukrzycy i wystąpieniem stanu przedrzucawkowego. Dodatkowo udowodniono wpływ zaburzeń psychicznych matki na rozwój chorób alergicznych i zaburzeń neurorozwojowych u dziecka. Depresja okołoporodowa może również prowadzić do zaburzonej więzi matki z dzieckiem, przez co wpływa długoterminowo na rozwój emocjonalny i społeczny dziecka. Ponadto może ona wpływać zarówno na rozwój psychiczny, jak i wystąpienie chorób somatycznych u dzieci. Do głównych zaburzeń psychicznych obserwowanych u dziecka matki z depresją okołoporodową zaliczamy problemy behawioralne, zachowania destrukcyjne, zaburzenia lękowe i brak poczucia bezpieczeństwa. Udowodniono zwiększone ryzyko atopowego zapalenia skóry oraz nawracających infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych u dzieci matek z depresją. Biorąc to pod uwagę, oczywiste wydaje się, że ochrona zdrowia psychicznego kobiet w ciąży i po porodzie oraz dzieci powinna być wieloaspektowa i wielotorowa, ponieważ skutki nieleczonej depresji mogą mieć konsekwencje długoterminowe dla rozwoju dzieci.

depresja, ciąża, depresja poporodowa, zaburzenia psychiczne u dzieci, choroby somatyczne dzieci