Wstęp: Sekwencja Pierre’a Robina (Pierre Robin sequence, PRS) to wrodzone zaburzenie rozwojowe, którego etiologia nie jest do końca poznana. Częstość występowania sekwencji Pierre’a Robina wynosi od 1:8500 do 1:20 000 urodzeń, a śmiertelność – od 3,6% do 21%. Anatomiczne malformacje występujące u pacjentów z sekwencją Pierre’a Robina powodują niedrożność dróg oddechowych i trudności w karmieniu noworodka. Cel pracy: Praca powstała w celu podsumowania aktualnego stanu wiedzy na temat nieinwazyjnych metod leczenia i odpowiedniej pielęgnacji pacjentów z sekwencją Pierre’a Robina. Materiał i metody: Używając baz danych takich jak PubMed i Google Scholar, autorzy dokonali przeglądu literatury dotyczącej zachowawczych metod leczenia i pielęgnacji pacjentów z sekwencją Pierre’a Robina. W celu znalezienia artykułów posługiwali się słowami kluczami. Wyniki: Czynności, które wspomagają funkcjonowanie noworodka z sekwencją Pierre’a Robina, obejmują intubację nosowo-gardłową, ułożenie w pozycji odwróconej na brzuchu, karmienie przez sondę nosowo-żołądkową i techniki ułatwiające karmienie; pierwsze dwie metody umożliwiają udrożnienie dróg oddechowych pacjenta. Innym problemem u dzieci z sekwencją Pierre’a Robina jest zapewnienie właściwej podaży kalorii, co może wymagać zastosowania zgłębnika nosowo-żołądkowego i diety hiperkalorycznej. Pomocny okazuje się również trening ssania odżywczego i nieodżywczego. Wnioski: Leczenie dzieci z sekwencją Pierre’a Robina jest długotrwałe, można natomiast skrócić czas pobytu w szpitalu. W tym celu opiekunowie powinni towarzyszyć pacjentom przez cały okres hospitalizacji, aby zdobyć wiedzę i umiejętności, dzięki którym zapewnią ciągłość opieki po wypisaniu niemowlęcia ze szpitala.

sekwencja Pierre’a Robina, opieka noworodka, rozszczep podniebienia, glossoptoza, retromikrognacja