Wstęp: Niedożywienie stanowi poważny problem zdrowotny w krajach rozwijających się. Uważa się, że problem niedożywienia dotyczy w szczególności społeczności rdzennych zamieszkujących te kraje, ze względu na ich stosunkowo niższy status społeczno-ekonomiczny, brak świadomości zdrowotnej i możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb, a także złe warunki sanitarne. Celem badania była ocena stanu odżywienia dzieci w jednej z rdzennych społeczności w Kampung Gabai w Malezji. Materiał i metody: Przeprowadzono pilotażowe badanie dotyczące stanu odżywienia populacji dzieci ze społeczności Orang Asli w Kampung Gabai oparte na ocenie wskaźników antropometrycznych zrealizowanej w ramach prowadzonego obozu medycznego. Społeczność ta nigdy wcześniej nie była poddana takiej ocenie. Oceniane wskaźniki antropometryczne obejmowały wzrost, obwód środkowej części ramienia i obwód głowy. Oceną objęto 21 dzieci w wieku od 2 do 14 lat. Dodatkowo w tych samych warunkach dokonano oceny stanu skóry i przeprowadzono badanie otoskopowe. Wyniki: Częstość występowania zahamowania wzrostu wśród dzieci w Kampung Gabai wyniosła 38,1%. Rozkład wyniku Z w zakresie wzrostu odpowiedniego do wieku wykazywał lekkie odchylenie w lewo w porównaniu ze standardem Światowej Organizacji Zdrowia. Wartości obwodu środkowej części ramienia i obwodu głowy u dzieci poniżej 5. roku życia mieściły się w normie. Wyniki badań otoskopowych i oceny stanu skóry na ogół mieściły się w normie. Wniosek: To wstępne badanie wykazało wysoką częstość występowania zahamowania wzrostu wśród dzieci należących do jednej ze rdzennych społeczności w Malezji.

przesiewowa ocenu stanu odżywienia, dzieci ze społeczności rdzennej, pomiary antropometryczne