Choroby alergiczne oraz przewlekłe zapalne choroby układu oddechowego, takie jak astma czy przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych, pozostają wciąż istotnym wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Przyczyn narastających problemów związanych z tymi chorobami upatruje się we wzajemnym wpływie genów i środowiska. W świetle aktualnej wiedzy wydaje się, że środowiskowo zależna interakcja między ekosystemem mikrobioty dróg oddechowych a nabłonkiem jest w stanie kształtować funkcje lokalnego układu immunologicznego z wieloma konsekwencjami molekularnymi i klinicznymi. W prezentowanej pracy dokonano próby opisu roli zaburzeń składu mikrobioty (dysbiozy) górnych dróg oddechowych i alergii w rozwoju przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci. W opracowaniu zawarto zestawienie wyników badań uzyskanych w polskiej kohorcie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których stwierdzono przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych ze współistniejącą astmą lub bez niej. Część dzieci reprezentowała cechy dysbiozy wtórnej, która była powiązana z uczuleniem na alergeny roztoczy kurzu domowego. Zauważono, że częste kursy antybiotykoterapii korelowały z dysfunkcją mikrobioty, powodując redukcję bioróżnorodności. Zaobserwowano też, że u osób chorujących na astmę oskrzelową w górnych drogach oddechowych występuje specyficzna dysbioza, która cechuje się zmienionymi proporcjami głównych typów bakterii i jest wyrażona obniżonym stosunkiem Patescibacteria/Actinobacteria, stanowiąc niezależny czynnik astmy w badanej grupie, podobnie jak atopia oraz zmniejszona percepcja słodkiego smaku. W pracy podjęto również próbę określenia możliwych do zastosowania interwencji terapeutycznych i profilaktycznych w celu leczenia dysbiozy i jej zapobiegania u dzieci z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych.

dzieci, dysbioza, alergia na roztocza kurzu domowego, przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok, immunoterapia alergenowa