Wstęp: Zaburzenia czynności górnych dróg oddechowych związane z obecnością wad czaszkowo-twarzowych są stosunkowo często opisywane w literaturze. Każda wada czaszkowo-twarzowa uwidoczniona w badaniach obrazowych w ramach diagnostyki prenatalnej powinna stanowić sygnał dla zespołu medycznego, aby przygotować się na wystąpienie zaburzeń oddychania po porodzie. W przypadku zaburzeń drożności dróg oddechowych u dzieci z wadami czaszkowo-twarzowymi konieczne jest stosowanie kilkuetapowego algorytmu postępowania. Cel pracy: Przedstawienie przypadku zaburzeń drożności górnych dróg oddechowych u noworodka z wadą czaszkowo-twarzową. Opis przypadku: Wcześniak urodzony w 36. tygodniu ciąży został przekazany pod opiekę zespołu otorynolaryngologicznego po niepowodzeniu intubacji. Drożność dróg oddechowych zabezpieczono rurką ustno-gardłową Guedela i wdrożono nieinwazyjne wspomaganie oddechu. W późniejszym czasie u noworodka wykonano tracheostomię, jednocześnie prowadząc wentylację przez maskę twarzową. Omówienie i wnioski: W postępowaniu z noworodkami, u których na skutek wady czaszkowo-twarzowej rozwija się stan niewydolności oddechowej, liczy się odpowiednio wczesne podjęcie odpowiednich interwencji. Rurka ustno-gardłowa Guedela jest tymczasowym środkiem zabezpieczającym drożność dróg oddechowych do wykonywania tracheostomii.

tracheostomia, rurka ustno-gardłowa Guedela, niedrożność górnych dróg oddechowych, udrażnianie dróg oddechowych u noworodków, trudne drogi oddechowe