Wstęp: Szczepienia ochronne stanowią ważny element profilaktyki zdrowotnej. Ich realizacja zależy od postaw rodziców oraz ich sytuacji społeczno-ekonomicznej. Cel: Celem pracy była ocena realizacji szczepień dzieci i młodzieży w regionie kujawsko-pomorskim. Materiał i metody: Badaniem objęto 278 rodziców dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy. Zastosowano autorski kwestionariusz ankiety dotyczący realizacji szczepień obowiązkowych i zalecanych w zależności od wybranych czynników demograficznych oraz dwie wystandaryzowane ankiety psychologiczne (Skala Postaw Rodzicielskich Plopy oraz Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – State-Trait Anxiety Inventory, STAI). Wyniki: 93,53% ankietowanych wskazało, że uważa szczepienia dzieci za potrzebne. 96,40% dzieci było szczepionych zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. U 3,24% badanych dzieci przynajmniej raz zrezygnowano ze szczepienia obowiązkowego, kalendarz szczepień modyfikowano w przypadku 67,99% dzieci. Szczepienia zalecane realizowało 47,12% dzieci, częściej z miast, których rodzice cechowali się wyższym wykształceniem i dochodem, a rzadziej mieli co najmniej troje dzieci. Większość rodziców (57,19%) poszukiwała informacji o szczepieniach – najczęściej u lekarza i w internecie, rzadziej czerpiąc wiedzę z plakatów, ulotek, czasopism, a najrzadziej – od znajomych i z mediów. Korzystanie z internetowych informacji na temat szczepień wiązało się z niższym poziomem lęku u matek. Wnioski: Większość społeczeństwa realizuje obowiązkowe, a niespełna połowa – zalecane szczepienia dzieci. Na realizację szczepień wpływają sytuacja finansowa i wykształcenie rodziców. Potrzebna jest zindywidualizowana edukacja społeczeństwa dotycząca szczepień, ukierunkowana na określone grupy społeczne, do których jest kierowana.