Ropień okołomigdałkowy powstaje w wyniku gromadzenia się treści ropnej w okolicy między torebką otaczającą migdałek podniebienny a mięśniem zwieraczem górnym gardła. Większość pacjentów z ropniem okołomigdałkowym wraca do zdrowia bez powikłań po wykonaniu drenażu wewnątrzustnego i leczeniu antybiotykami. Jednak u niektórych osób z upośledzoną odpornością może dochodzić do pogorszenia stanu w miarę rozprzestrzeniania się zakażenia w obrębie przestrzeni głębokich szyi lub błony śluzowej górnych dróg oddechowych. W pracy przedstawiamy przypadek 48-letniego pacjenta bez upośledzenia odporności, u którego rozwinął się ropień okołomigdałkowy: pierwotnie w obrębie przestrzeni przygardłowej i zagardłowej, a następnie wtórnie ‒ i nietypowo ‒ w przestrzeni żwacza, okolicy podżuchwowej i przedniej części szyi. Przeprowadzono drenaż ropnia z dostępu wewnątrz- i zewnątrzustnego. Po zabiegu drenażu i zastosowaniu antybiotykoterapii pacjent w pełni powrócił do zdrowia.