Otyłość jest chorobą przewlekłą, która może prowadzić do problemów medycznych oraz psychologicznych, m.in. chorób układu sercowo-naczyniowego, nieprawidłowej tolerancji glukozy, przewlekłych stanów zapalnych oraz otłuszczenia narządów jamy brzusznej. Rozwój otyłości i siedzący tryb życia wpływają na morfologię struktur kostno-chrzęstnych i płytki wzrostowej, powodując poważne konsekwencje ortopedyczne. Stygmatyzacja dzieci otyłych zwiększa ponadto odsetek dzieci z zaburzeniami lękowymi, depresją i trudnościami w uczeniu się. Pandemia choroby koronawirusowej 2019 wymusiła stosowanie zasad izolacji, zmieniając warunki życia społeczeństwa. Praca i nauka w warunkach zdalnych oraz ograniczenie kontaktów społecznych do minimum zmniejszyły intensywność aktywności fizycznej i zmieniły wzorce żywieniowe, które w dużym stopniu przyczyniły się do dalszego wzrostu masy ciała dzieci z nadwagą i otyłością. W przypadku ciężkiego ostrego zespołu oddechowego spowodowanego zakażeniem koronawirusem zmiany organiczne spowodowane otyłością mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, zmniejszać współczynnik filtracji kłębuszkowej nerek i zwiększać odpowiedź zapalną organizmu, co w konsekwencji może prowadzić do konieczności zastosowania wentylacji inwazyjnej. Dotychczasowe badania nad otyłością u dzieci wykazują, że wysokie stężenie wskaźnika stanu zapalnego zwiększa ryzyko wystąpienia długoterminowych powikłań w sytuacji infekcji drugim koronawirusem ciężkiego ostrego zespołu oddechowego, a także zmniejsza szanse na szybkie wyleczenie. Niezbędne są permanentne uświadamianie społeczeństwa w zakresie problemów zdrowotnych związanych z otyłością dziecięcą, edukacja społeczna dotycząca zasad żywienia, a także ułatwienie dostępu do holistycznych form leczenia otyłości. Wszystkie zadania w obszarze prewencji i leczenia otyłości zostały opracowane w ramach programu profilaktyki.