Niestandardowe metody terapeutyczne ciężkiej dysplazji oskrzelowo-płucnej u przedwcześnie urodzonego noworodka – opis przypadku
Dominika Paw1, Małgorzata Sokołowska1, Ewa Głuszczak-Idziakowska1, Marta Walentowska-Janowicz2, Joanna Schreiber-Zamora1, Bożena Kociszewska-Najman1

Dysplazja oskrzelowo-płucna to choroba płuc, która jest najczęstszym powikłaniem wcześniactwa i najczęstszą przewlekłą chorobą płuc u noworodków leczonych mechaniczną wentylacją i/lub tlenoterapią. Dzieci z dysplazją oskrzelowo-płucną narażone są na powikłania sercowo-naczyniowe, takie jak nadciśnienie płucne czy przerost lewej komory serca. Przedstawiony w niniejszym artykule przypadek dotyczy wcześniaka urodzonego w 24. tygodniu ciąży z ciężkim przebiegiem dysplazji oskrzelowo-płucnej, powikłanej nadciśnieniem płucnym, rozedmą śródmiąższową płuc i bullami rozedmowymi. Oprócz standardowych metod terapeutycznych wykorzystywanych w leczeniu tej jednostki chorobowej u opisywanego pacjenta zastosowano niestandardowe postępowanie terapeutyczne, włączając do leczenia L-cytrulinę, co może mieć korzystny wpływ na leczenie powikłań ciężkiego przebiegu dysplazji oskrzelowo-płucnej. Pomimo prawidłowej terapii uniknięcie ciężkich powikłań dysplazji oskrzelowo-płucnej nie zawsze jest możliwe. Obecnie dostępne metody terapeutyczne nie zawsze są w pełni skuteczne i istnieje konieczność dalszego poszukiwania i wdrażania nowych sposobów leczenia w celu obniżenia ryzyka zgonu u niemowląt z dysplazją oskrzelowo-płucną i zminimalizowania odległych skutków powikłań tej choroby.