Wpływ alkoholu na zdrowie człowieka jest bardzo dobrze znany. W literaturze można odnaleźć wiele badań na temat zarówno pozytywnych („francuski paradoks”), jak i negatywnych skutków jego spożywania. Związek pomiędzy nadmiernym spożyciem alkoholu a zaburzeniami rytmu serca został opisany po raz pierwszy dopiero w latach 70. XX wieku u osób intensywnie spożywających alkohol, głównie w weekendy lub podczas wakacji, ale także u osób, które piją niewiele bądź też wcale. W terminologii medycznej określenie holiday heart syndrome zostało zastosowane po raz pierwszy przez Philipa Ettingera w odniesieniu do zdrowych ludzi bez współistniejących chorób układu sercowo-naczyniowego. Nadmierne spożycie alkoholu może powodować arytmie, najczęściej pod postacią migotania przedsionków. Etanol i jego metabolity wywierają toksyczny wpływ na miocyty serca, a kardiomiopatia alkoholowa stanowi jedną trzecią wszystkich przypadków niedokrwiennej kardiomiopatii rozstrzeniowej. Przywrócenie funkcji serca jest możliwe dzięki wczesnej diagnozie oraz całkowitemu zaprzestaniu spożywania alkoholu. Częstość występowania holiday heart syndrome zależy od nawyków picia badanej populacji. Rozpoznanie to należy wziąć pod uwagę szczególnie u osób bez jawnej choroby serca z nowym początkiem migotania przedsionków. Chociaż w przypadku holiday heart syndrome zdarzają się nawroty, przebieg kliniczny tego zaburzenia jest łagodny i specyficzna terapia antyarytmiczna zwykle nie znajduje uzasadnienia. U osób z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego dzięki ograniczeniu spożycia alkoholu wyniki badań poprawiają się. Nie można wskazać, jaka ilość alkoholu jest bezpieczna do wypicia, a chorzy z kardiomiopatią alkoholową powinni dążyć do abstynencji w celu optymalizacji leczenia.