Małopłytkowość definiuje się jako obniżenie liczby płytek krwi poniżej 100 tys./μl. Może ona stanowić zaburzenie izolowane lub wpisywać się w obraz kliniczny różnych jednostek chorobowych. W pracy zaprezentowano trzy przypadki dzieci, u których małopłytkowość wystąpiła w przebiegu różnych chorób: 3-miesięczne niemowlę z małopłytkowością w przebiegu zakażenia wirusem cytomegalii; 10-letnia dziewczynka z autoimmunologicznym zespołem limfoproliferacyjnym, u której małopłytkowość zaobserwowano w trakcie ustalania rozpoznania; dziewczynka w 2. roku życia z rozpoznanym później na podstawie biopsji szpiku zespołem mielodysplastycznym. Podejmowany przez autorów temat jest niezwykle istotny z punktu widzenia codziennej praktyki lekarzy rodzinnych i pediatrów, gdyż bardzo ważna jest umiejętność właściwej selekcji pacjentów z małopłytkowością, którzy powinni zostać skierowani do specjalistów w celu poszerzenia diagnostyki.