Wstęp: Płacz i niepokój u niemowlęcia nie tylko stanowią reakcję obronną informującą o zagrożeniu zdrowotnym, ale są też sygnałem głodu, zmęczenia czy trudności w zasypianiu. Istnieje wiele metod redukujących problemy adaptacyjne dziecka. Wykorzystuje się różnego typu pozycje ułożeniowe, karmienie piersią, kołysanie czy kontakt ze skórą matki. Coraz popularniejsze są obecnie urządzenia wytwarzające biały szum, czyli monotonne dźwięki bez zmian głośności, podobne do odgłosów natury (deszcz, szum morza), słyszane przez dziecko w życiu płodowym (szum wielkich naczyń krwionośnych matki), mające działanie uspokajające i maskujące odgłosy środowiska zewnętrznego. Cel: Celem pracy była ocena motywów, skuteczności i prawidłowości używania urządzeń wytwarzających biały szum. Materiał i metody: Ankietowe badanie przeprowadzono wśród 580 rodziców używających urządzeń wytwarzających biały szum (Szumiś, Whisbear, aplikacje w personalnych urządzeniach elektronicznych). Miało ono na celu ocenę populacji rodziców, ocenę rozpowszechnienia tej metody, ocenę powodów, dla których opiekunowie wybrali ten sposób łagodzenia dolegliwości dziecka, oraz ocenę skuteczności, sposobu stosowania i świadomości potencjalnych zagrożeń wynikających z niewłaściwego używania takich urządzeń. Wyniki: Wyniki wskazują na powszechne stosowanie tego typu urządzeń w celu ułatwienia dzieciom zasypiania, łagodzenia niepokoju czy bólu kolkowego, zwłaszcza u niemowląt. Rodzice korzystali z tych urządzeń często, włączając je na długi czas i umieszczając blisko dzieci. Nie zauważyli negatywnych skutków ich używania i poleciliby je innym rodzicom. Wnioski: Urządzenia emitujące biały szum mogą być przydatne w opiece nad dzieckiem niespokojnym. Warunkiem ich rekomendowania przez personel medyczny musi być jednak spełnienie odpowiednich kryteriów technicznych i ustalenie zasad ich stosowania, ze względu na nieznany długofalowy wpływ używania tych urządzeń na rozwój dziecka.