Wczesne rozpoznawanie nowotworów jest zadaniem istotnym, gdyż decyduje o wyborze właściwej terapii, a tym samym o szansie na wyleczenie. Kluczową rolę w wykrywaniu pierwszych symptomów nowotworów u dzieci odgrywają rodzice. Cele pracy obejmowały ocenę stanu wiedzy opiekunów dotyczącej rozpoznawania wczesnych objawów białaczki i wzmożenie ich czujności onkologicznej. Ankietę przeprowadzono wśród 327 rodziców dzieci w wieku od 3. do 10. roku życia w dwóch miastach: Nowej Soli i Nowym Miasteczku oraz za pośrednictwem internetu. Pytano o reakcje na wystąpienie potencjalnych objawów białaczki. Uzyskane wyniki poddano analizie w zależności od wykształcenia i płci rodziców, stanu zdrowia dziecka i miejsca jego zamieszkania. 98% ankietowanych poprawnie odpowiedziało na pytanie, czym jest białaczka. Objawy, które są najczęstszą przyczyną wizyt lekarskich, to: powiększone węzły chłonne, gorączka, kaszel, ból głowy i wymioty. Wyodrębniono grupę symptomów, które nie wzbudzały niepokoju opiekunów: bladość skóry, zmęczenie oraz apatia. Aż trzy czwarte rodziców wiąże ból kończyn ze wzrastaniem dziecka, a zaledwie 7% ankietowanych – z chorobą nowotworową. Zaobserwowano, że opiekunowie z wykształceniem co najwyżej średnim zgłaszają się do lekarza z niepokojącymi objawami częściej niż osoby z wyższym wykształceniem. Kobiety wykazują większą spostrzegawczość w rozpoznawaniu podejrzanych symptomów niż mężczyźni. Opiekunowie dzieci chorujących przewlekle są bardziej wyczuleni na wybroczyny, gorączkę i podbiegnięcia krwawe. Białaczka nie stanowi tematu tabu, jednak jej potencjalne objawy nie wzbudzają czujności onkologicznej rodziców. Kobiety, rodzice dzieci chorych przewlekle, osoby bez wyższego wykształcenia i absolwenci kierunków medycznych wykazują największą czujność w opiece nad dziećmi. Przedstawione dane wskazują na konieczność edukacji rodziców na temat pierwszych objawów nowotworów.