Praktyczne implikacje wystawienia pacjentowi recepty na adrenalinę w podstawowej opiece zdrowotnej
Jan Stachurski1, Anna Janus-Młodawska1, Robert Gałązkowski2
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w swojej codziennej pracy ma często styczność z pacjentem ze wskazaniami do wystawienia recepty na adrenalinę (epinefrynę) do samodzielnej podaży. Nie powinien jednak ograniczyć się jedynie do wypisania druku receptowego; jego zadanie polega również na przeprowadzeniu pełnego instruktażu co do wskazań, a także co do metody wykonania iniekcji. Instruktaż powinien zostać przeprowadzony przez lekarza lub pielęgniarkę i być dostosowany do konkretnego preparatu, który będzie w posiadaniu pacjenta. Należy zwracać uwagę nie tylko na samego chorego, ale także na wszystkie osoby w jego otoczeniu, które mogą być zmuszone do podania adrenaliny. W niniejszym artykule omówiono mechanizm działania epinefryny, wskazania do jej przepisania i obowiązujące przeciwwskazania. Zwrócono uwagę na kwestie prawidłowego dawkowania leku, w szczególności zaś na konieczność przepisania pacjentowi co najmniej dwóch sztuk preparatów. Przedstawiono potencjalne zagrożenia dla chorego w sytuacji nieprawidłowego użycia, na przykład zastosowania niewłaściwej drogi podania leku. Opisano różnice pomiędzy ampułkostrzykawkami i autowstrzykiwaczami, przedstawiono preparaty dostępne na rynku polskim (Adrenalina WZF oraz EpiPen). Szczegółowo opisano sposób użycia tych urządzeń, co umożliwi lekarzowi lub pielęgniarce przygotowanie się do prowadzenia szkolenia w zakresie użytkowania ampułkostrzykawki bądź autowstrzykiwacza. Zwrócono też uwagę na wykorzystanie urządzeń treningowych do instruktażu korzystania z autowstrzykiwacza EpiPen.