Pokrzywka przewlekła jest rzadką chorobą w populacji pediatrycznej. Charakteryzuje się występowaniem bąbli, obrzęku naczynioruchowego lub obu wymienionych zmian jednocześnie przez okres ponad 6 tygodni. Przypuszcza się, że etiologia choroby jest wieloczynnikowa, jednak w wielu przypadkach pozostaje nieustalona. Rozwój pokrzywki zależy od aktywacji komórek tucznych. Duże znaczenie w rozwoju pokrzywki przewlekłej przypisuje się mechanizmom autoimmunologicznym. U chorych z pokrzywką stwierdza się obecność ognisk infekcyjnych zlokalizowanych najczęściej w obrębie głowy, w tym górnych dróg oddechowych. Drobnoustroje chorobotwórcze mogą prowadzić do rozwoju reakcji ogólnoustrojowej. Ograniczone dane na temat przyczyn pokrzywki przewlekłej spontanicznej wśród dzieci sprzyjają wątpliwościom diagnostycznym i terapeutycznym. Pacjenci obciążeni pokrzywką przewlekłą często wymagają złożonej diagnostyki i długotrwałego leczenia. Schorzenie to znacząco obniża jakość życia chorych, a stosowana farmakoterapia jest obarczona ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku 12-letniego chłopca z 5-letnim wywiadem pokrzywki przewlekłej spontanicznej, u którego odnotowano całkowitą remisję zmian skórnych po adenotonsylektomii.