Ospa wietrzna jest występującą powszechnie, zaraźliwą, zwykle samoograniczającą się chorobą wieku dziecięcego. Jej obraz kliniczny u ogólnie zdrowych dzieci jest na tyle charakterystyczny, że wystarcza do postawienia diagnozy, jednak u chorych w immunosupresji rozpoznanie może być trudne ze względu na nietypowy przebieg. W niniejszej pracy przedstawiono stanowiący wyzwanie diagnostyczne przypadek 5-letniego chłopca ze świeżo rozpoznaną ostrą białaczką limfoblastyczną, u którego w trakcie steroidoterapii indukcyjnej rozwinęło się zakażenie wirusem ospy wietrznej i półpaśca o nietypowym, łagodnym przebiegu bez gorączki i świądu, z wykwitami o zmienionej morfologii. Prezentowany przypadek dowodzi, że u dzieci z białaczką skontaktowanych z chorym na ospę wietrzną pojawienie się jakiejkolwiek wysypki powinno nasuwać podejrzenie zachorowania. W tej grupie pacjentów badaniem diagnostycznym z wyboru jest PCR materiału z wykwitu. W trakcie oczekiwania na wynik należy rozpocząć leczenie dożylne acyklowirem.