Cel: Celem pracy była ocena przydatności klinicznej wskaźników stanu zapalnego w różnicowaniu etiologii chorób przebiegających z gorączką u dzieci. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dokumentację medyczną 1454 dzieci (658 dziewczynek i 796 chłopców) hospitalizowanych na oddziale pediatrycznym w latach 2016–2017 z powodu chorób przebiegających z gorączką. Analizę przeprowadzono w całej badanej grupie, z podziałem na następujące grupy wiekowe: dzieci w 1. roku życia (n = 422; 29,1%), dzieci między 2. a 6. rokiem życia włącznie (n = 870; 59,8%) oraz dzieci od 7. roku życia (n = 162; 11,1%). Przeanalizowano wartości parametrów stanu zapalnego: liczbę leukocytów, stężenia białka C-reaktywnego, prokalcytoniny, odczyn Biernackiego oraz wskaźnik NLR (stosunek bezwzględnej liczby neutrofilów do bezwzględnej liczby limfocytów). Wyniki: W różnicowaniu etiologii zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych u wszystkich dzieci przydatne okazały się stężenie białka C-reaktywnego, odczyn Biernackiego oraz wskaźnik NLR (p < 0,05). Wyższe wartości wskaźników stanu zapalnego odnotowano w przypadku infekcji złożonych w porównaniu z pojedynczymi jednostkami chorobowymi (p < 0,05). Wykazano przydatność stężenia białka C-reaktywnego i odczynu Biernackiego w różnicowaniu etiologii ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. Analizy szczegółowej dokonano w grupie dzieci w 1. roku życia, wykazując wyższe wartości wskaźników stanu zapalnego w przypadku zakażeń układu moczowego w porównaniu z zakażeniami dolnych dróg oddechowych oraz nieżytem żołądkowo-jelitowym (p < 0,05). Wnioski: Wskaźniki stanu zapalnego mogą być pomocne w różnicowaniu etiologii chorób infekcyjnych przebiegających z gorączką u dzieci. Jednak podejmując decyzje terapeutyczne i lecznicze, należy zawsze brać pod uwagę całość obrazu klinicznego.