Postawa ciała a obraz siebie i funkcjonowanie psychospołeczne w okresie adolescencji
Monika Biernat, Monika Bąk-Sosnowska

Okres adolescencji to czas, w którym intensywnie kształtują się obraz siebie i samoocena, ale również fizjologiczna postawa ciała. Obraz siebie jest mentalnym konstruktem, jakim posługuje się człowiek w celu postrzegania, opisywania, rozumienia i prezentowania własnej osoby. Podlega on przemianom w trakcie całego życia, jednak szczególny wpływ na jego kształtowanie mają zmiany rozwojowe (np. dojrzewanie, ciąża, starzenie się) oraz sytuacje trudne (np. choroby, kryzysy psychiczne, wypadki). Nieprawidłowości w zakresie wymienionych obszarów mają ogromne znaczenie dla rozwoju dziecka i jego wkraczania w dorosłe życie. Celem artykułu jest przedstawienie związku między nieprawidłową postawą ciała, jego obrazem i samooceną a funkcjonowaniem psychospołecznym młodzieży. Na podstawie dostępnej literatury opisano specyfikę okresu dojrzewania i czynniki wpływające na rozwój fizyczny oraz psychiczny adolescentów, scharakteryzowano również deformację kostną występującą najczęściej wśród młodzieży – skoliozę idiopatyczną. Przedstawiono wyniki badań naukowych potwierdzające, że omawiana deformacja kręgosłupa oraz sposób jej leczenia mogą mieć negatywny wpływ na jakość życia, postrzeganie swojego ciała, stan psychiczny i samoocenę chorych. W związku z powyższym autorki postulują, że rehabilitacja dzieci z wadami postawy czy też deformacjami, takimi jak skolioza, powinna mieć charakter kompleksowy, uwzględniający obecność psychologa w zespole terapeutycznym. Jednocześnie warto wdrożyć korekcję i kształtowanie prawidłowej postawy ciała wśród dzieci, które borykają się z niską samooceną czy też brakiem samoakceptacji.