Sposób odżywiania się dziewcząt w wieku 16–18 lat w zależności od wskaźnika masy ciała i wskaźnika dystrybucji tkanki tłuszczowej
Agnieszka Dmitruk1, Izabela Kunicka2, Helena Popławska1, Wojciech Hołub3
Cel pracy: Celem niniejszej pracy była ocena sposobu odżywiania się dziewcząt w wieku 16–18 lat w grupach wydzielonych w zależności od wartości wybranych miar otłuszczenia – wskaźnika masy ciała i wskaźnika dystrybucji tkanki tłuszczowej. Materiał i metody: Badaniami objęto 151 dziewcząt w wieku 16–18 lat z wybranych szkół ponadgimnazjalnych z Białej Podlaskiej. Na podstawie pomiarów wysokości ciała, masy ciała, obwodu talii i obwodu bioder u każdej badanej osoby obliczono wskaźnik masy ciała, który umożliwił wydzielenie dwóch grup: o prawidłowych wartościach tego wskaźnika oraz z nadwagą i otyłością. W celu określenia typu otyłości wśród otyłych dziewcząt obliczono wskaźnik dystrybucji tkanki tłuszczowej, co umożliwiło wyodrębnienie grupy dziewcząt z otyłością brzuszną. Sposób odżywiania się dziewcząt określono metodą sondażu diagnostycznego. Istotność statystyczną uzyskanych różnic pomiędzy dziewczętami o prawidłowych wartościach wskaźnika masy ciała a osobami z nadwagą i otyłością, w tym z otyłością brzuszną, obliczono przy użyciu testu χ2. Wyniki: Wśród badanych dziewcząt stwierdzono liczne błędy żywieniowe, które dotyczyły w większym stopniu dziewcząt z nadmierną masą ciała i otyłością brzuszną. Badane cechujące się nieprawidłowymi wartościami obu analizowanych wskaźników spożywały mniej posiłków w ciągu dnia, częściej opuszczały pierwsze śniadanie, jadły po godzinie 20.00, rzadziej spożywały ryby i pieczywo razowe, a częściej dania typu fast food i słodycze oraz częściej piły napoje słodzone. Wniosek: Wykazane błędy żywieniowe wśród dziewcząt o wysokim wskaźniku masy ciała i otyłości brzusznej mogą być wskazaniem do podjęcia w tej grupie działań edukacyjnych w zakresie prawidłowego żywienia, obejmujących zarówno osoby z nadmiarem masy ciała, jak i ich rodziny.