Chłoniaki skórne należą do bardzo podstępnych nowotworów, a ich pierwotne objawy łatwo zlekceważyć. Chłoniaki skóry definiuje się jako pierwotnie skórne, gdy rozrost chłoniakowy jest ograniczony wyłącznie do skóry i przy rozpoznaniu nie stwierdza się zmian w węzłach chłonnych, szpiku ani narządach wewnętrznych. Pacjenci z chłoniakami skóry przez wiele lat leczeni są przez dermatologów, którzy podejrzewają u nich alergię bądź zaawansowaną łuszczycę. Pozostałe objawy, takie jak osłabienie, zmniejszenie masy ciała, poty nocne, duszności, kaszel, uporczywe swędzenie skóry czy powiększone węzły chłonne, traktowane są na początku jako objaw infekcji. W zdecydowanej większości przypadków o rozpoznaniu chłoniaka skórnego decyduje ocena histopatologiczna pobranego fragmentu skóry, a następnie węzła chłonnego. W pracy omówiono przypadek chorego skierowanego do Poradni Chirurgii Onkologicznej Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Pawła II w Bełchatowie.