Wstęp: Infekcja Helicobacter pylori według Światowej Organizacji Zdrowia występuje u 70–90% dorosłych w krajach rozwijających się i około 25–50% w krajach rozwiniętych. Cel pracy: Ocena występowania infekcji Helicobacter pylori wśród domowników pacjentów z dodatnim wynikiem testu ureazowego oraz określenie czynników ryzyka zakażenia, towarzyszących objawów i chorób współistniejących. Materiał i metody: Do badania włączono 62 krewnych 32 osób zakażonych Helicobacter pylori, zamieszkujących jedno gospodarstwo rodzinne. Grupę kontrolną stanowiło 40 krewnych osób z ujemnym wynikiem testu ureazowego. Badani zostali poddani testowi serologicznemu Diago-HP oraz odpowiedzieli na 30 pytań ankietowych. Wyniki: Stwierdzono istotnie częstsze występowanie infekcji Helicobacter pylori u domowników osoby zakażonej w porównaniu z grupą kontrolną (37,1% vs 18,4%, p < 0,001). W całej badanej populacji (pacjenci i ich krewni) częstość infekcji wyniosła 58,5%. Osoby zakażone były starsze niż niezakażone (51,1 ± 15,0 vs 36,5 ± 18,6 roku, p < 0,001), częściej zgłaszały zaburzenia wypróżniania (72,7% vs 50,8%, p = 0,04) i uczucie pełności w nadbrzuszu (75,9% vs 50,8%, p = 0,02). Cukrzyca typu 2 znamiennie zwiększała ryzyko infekcji Helicobacter pylori (100% vs 53,6%, p = 0,004). Nie stwierdzono związku infekcji z miejscem zamieszkania, nawykami higienicznymi, stosowanymi używkami, dietą i posiadaniem zwierząt domowych. Wnioski: Zapadalność na infekcję Helicobacter pylori jest istotnie wyższa wśród domowników osób zakażonych. Zakażenie częściej występuje u osób w starszym wieku i chorujących na cukrzycę.