Zaburzenia odżywiania stanowią poważny i złożony problem zdrowotny oraz społeczny, z którym w swojej praktyce spotyka się wielu specjalistów medycyny, w tym lekarzy rodzinnych. Zaburzenia te dotyczą coraz większej liczby osób, a czynnikiem sprzyjającym ich rozwojowi są środki masowego przekazu, promujące szczupłą sylwetkę jako modną czy też idealną. Grupę szczególnie narażoną na powstanie zaburzeń odżywiania stanowią kobiety w ciąży. Ich ciało ulega dynamicznym zmianom, w efekcie których jest często dalekie od powszechnie lansowanego ideału. Niedożywienie kobiet planujących macierzyństwo i ciężarnych stwarza ryzyko nieprawidłowego przebiegu ciąży oraz gorszego stanu zdrowia nowo narodzonego dziecka. Ważne jest zatem, aby kobiety planujące ciążę zmieniły tryb życia i przestrzegały zasad prawidłowej, zbilansowanej diety. Celem pracy był przegląd dostępnych publikacji na temat pregoreksji, czyli zaburzenia odżywiania, którego istotą jest głodzenie się i/lub prowokowanie wymiotów w trakcie ciąży. W artykule przedstawiono aktualne rekomendacje odnośnie do masy ciała kobiety podczas ciąży, wskazano konsekwencje pregoreksji dotyczące matki i nienarodzonego dziecka, a także omówiono rolę specjalistów medycznych w zakresie tego niespecyficznego zaburzenia odżywiania. Na podstawie dostępnych źródeł można wywnioskować, że w przypadku grup zwiększonego ryzyka istnieje potrzeba prowadzenia przez specjalistów opieki zdrowotnej szerszej edukacji w zakresie diety i aktywności fizycznej. Wczesne podjęcie działań interdyscyplinarnego zespołu leczniczego sprzyja lepszym wynikom terapeutycznym, a kluczową rolę odgrywa tu prawidłowa edukacja zdrowotna.