Metody wytwarzania nanocząstek, zwane nanotechnologiami, wzbudzają w ostatnich latach żywe zainteresowanie dzięki szerokim możliwościom zastosowania ich produktów w wielu dziedzinach, w tym w elektronice, informatyce, biotechnologii, medycynie, farmacji, kosmetologii i innych. Nanocząstki są definiowane jako cząstki, które mogą występować w różnych kształtach i których przynajmniej jeden z wymiarów jest mniejszy niż 100 nm. W zależności od procesu powstawania wyróżnia się nanocząstki naturalne, występujące w środowisku, oraz nanocząstki projektowane, będące wytworem działalności człowieka. Nanocząstki projektowane cechują szczególne właściwości fizyczne, które między innymi warunkują ich zastosowanie biomedyczne. Przykładem może być zastosowanie nanokompozytów srebra, które w postaci zmikronizowanej wykazują silne działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Duże zainteresowanie badaczy wzbudza również grafen, najnowsze dzieło nanotechnologii, posiadający unikalne właściwości mechaniczne i fizyczne. Dynamiczny rozwój wielu kierunków nowoczesnych technologii opartych na nanotechnologiach jest niewątpliwym wyznacznikiem postępu. Odkrycie unikalnych właściwości nanomateriałów otwiera szerokie możliwości wielu zastosowań, ale jednocześnie wymaga kompleksowych badań zapewniających bezpieczeństwo ich użytkowania.