Wraz z narastającą częstością występowania zaburzeń odżywiania wśród młodzieży, związaną z presją mass mediów i kultem szczupłej sylwetki będącej symbolem sukcesu we współczesnym świecie, lekarze pierwszego kontaktu coraz częściej spotykają pacjentów z tego typu zaburzeniami w swoich gabinetach. Wczesna identyfikacja chorych pozwala na szybsze skierowanie ich do specjalistycznej opieki psychologiczno‑psychiatrycznej i tym samym poprawia rokowanie. Chociaż potwierdzenie diagnozy zaburzeń odżywiania należy do kompetencji psychiatry, to lekarz rodzinny/pediatra odgrywa najistotniejszą rolę w ustaleniu wstępnego rozpoznania. Nie jest to łatwe, gdyż pacjenci zgłaszają się zazwyczaj z objawami będącymi już konsekwencjami zaburzeń odżywiania, a choroba często jest przez nich ukrywana i negowana. Zgłaszane dolegliwości często są niespecyficzne, podobnie jak odchylenia w badaniu fizykalnym. Stąd potrzeba korzystania z szybkiego testu przesiewowego, który mógłby być przeprowadzony w gabinecie lekarza rodzinnego i pozwalałby na potwierdzenie wstępnych podejrzeń sugerujących obecność zaburzenia odżywiania. Celem poniższego artykułu jest zwrócenie uwagi na trudności w diagnozowaniu zaburzeń odżywiania wśród młodzieży oraz zapoznanie z prostymi metodami diagnostycznymi – kwestionariuszami przesiewowymi, rekomendowanymi i stosowanymi w codziennej praktyce lekarzy pierwszego kontaktu w Stanach Zjednoczonych. Ze względu na obserwowane zjawisko wzrostu częstości występowania zaburzeń odżywiania w naszym kraju amerykańskie narzędzia przesiewowe wydają się dobrym i łatwym sposobem wczesnej identyfikacji młodzieży wykazującej takie zaburzenia w warunkach polskich.