Nadwrażliwość pokarmowa jest zespołem dolegliwości klinicznych wywołanych spożyciem pokarmu lub związków chemicznych dodawanych do żywności. Może powstawać z udziałem mechanizmów immunologicznych (alergia pokarmowa) lub bez ich udziału. Częstość występowania chorób alergicznych w ostatnich dziesięcioleciach wrasta. Objawy pojawiają się już w okresie niemowlęcym (alergia na białka mleka krowiego). W kolejnych latach obok alergenów pokarmowych coraz większą rolę odgrywają alergeny inhalacyjne, zmieniając symptomy choroby w tzw. marszu alergicznym. U niemowląt i małych dzieci najczęstsza jest alergia na białka mleka krowiego. Wśród objawów klinicznych nadwrażliwości na białka mleka krowiego przeważają zmiany alergiczne na skórze, w tym zapalenie atopowe (postać skórna), dalej wymienia się zaburzenia motoryki górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i grubego indukowane pokarmem oraz eozynofilowy naciek błony śluzowej przewodu pokarmowego. Schorzenie to może przejawiać się także objawami ze strony układu oddechowego i ogólnoustrojowymi. Metodą z wyboru w postępowaniu leczniczym u dziecka z rozpoznaną alergią jest próba eliminacji z diety źle tolerowanego składnika pokarmowego i zastąpienie go dobrze tolerowanym pokarmem o podobnych/równoważnych wartościach odżywczych. Celem pracy jest prezentacja dwóch odmiennych klinicznie przypadków alergii na mleko krowie u niemowląt: chłopca z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry i dziewczynki z kwasochłonnym zapaleniem jelita, u których w procesie leczniczym wprowadzono (początkowo bez pozytywnego efektu) różne mieszanki hipoalergiczne, co przyniosło poprawę kliniczną dopiero po zastosowaniu w żywieniu preparatów elementarnych wraz z odpowiednią terapią farmakologiczną.