Co roku na świecie doznaje urazów około 75 milionów ludzi, a ponad 20 milionów ofiar urazów ginie lub doznaje trwałego uszczerbku na zdrowiu. Wiele zagrożeń współczesnego świata w dużym stopniu dosięga także dzieci. Wypadki drogowe i upadki z wysokości stanowią przyczynę ponad 80% poważnych obrażeń u dzieci. Z kolei obrażenia będące skutkiem wypadków drogowych są główną przyczyną zgonów dzieci, częstszą niż choroby nowotworowe i wady wrodzone. W Polsce w latach 1995‑2009 doszło do 113 959 wypadków drogowych z udziałem dzieci w wieku 0‑14 lat. W zdarzeniach tych 3791 dzieci poniosło śmierć, a 117 730 doznało obrażeń ciała. Najwięcej ofiar wypadków odnotowano wśród dzieci w wieku 7‑14 lat. W pracy przedstawiono sposoby zmniejszenia zagrożenia dzieci w ruchu drogowym. Zwrócono uwagę na różnego rodzaju usprawnienia techniczne mogące poprawić bezpieczeństwo dzieci. Podkreślono ogromną rolę rodziców i opiekunów dzieci oraz edukacji w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego. Stwierdzono, że profilaktyka urazów powinna mieć charakter usystematyzowanego i zorganizowanego działania. Powinna obejmować zarówno eliminowanie zagrożeń, jak i działania zmierzające do zredukowania stopnia zagrożenia oraz poprawienia opieki przedszpitalnej i szpitalnej. Dzieci we wszystkich grupach wiekowych powinny być objęte intensywnymi działaniami edukacyjnymi związanymi z bezpieczeństwem ruchu drogowego. Najważniejsza jest ciągłość procesu dydaktyczno-wychowawczego w tym zakresie, poczynając od przedszkola poprzez szkołę podstawową i gimnazjum. Podejmowanie tematyki urazów u dzieci jest uzasadnione i niezbędne dla poprawy wyników leczenia, minimalizacji ujemnych skutków urazów i zmniejszenia ich społecznych kosztów.