Zespół larwy trzewnej wędrującej u 3-letniego chłopca
Małgorzata Niedworok, Beata Sordyl,
Ryszard Makosiej, Elżbieta Czkwianianc
Affiliation and address for correspondence
Klinika Gastroenterologii ICZMP w Łodzi. Kierownik Kliniki: doc. dr hab. n. med. Elżbieta Czkwianianc
Correspondence to: Klinika Gastroenterologii ICZMP w Łodzi, ul. Rzgowska 281/289, 93-338 Łódź
Praca wykonana w ramach grantu MNiSW nr 2P05E01527
Pediatr Med rodz Vol 5 Numer 1, p. 56-59
Abstract
Toksokaroza jest to zarażenie larwą glisty psiej lub kociej (Toxocara canis, T. cati), która, nie mogąc przejść
w postać dojrzałą, krąży w ustroju i dociera do różnych narządów oraz tkanek człowieka. Do czynników
ryzyka zarażenia Toxocara canis/cati należą: wiek 3-10 lat, płeć męska, mieszkanie na wsi, posiadanie psów,
szczególnie szczeniąt i młodych psów do lat 3, oraz pica (spożywanie rzeczy niejadalnych) i onychofagia
(obgryzanie paznokci). Wśród postaci klinicznych toksokarozy wyróżnia się zwykle zespół larwy trzewnej
wędrującej, ocznej wędrującej oraz postać ukrytą. W pracy prezentowany jest przypadek 3-letniego chłopca
ze środowiska wiejskiego, który został przyjęty z powodu podejrzenia białaczki eozynofilowej. U chłopca
ze znaczną eozynofilią krwi obwodowej po wykluczeniu rozpoznania wstępnego oraz licznych chorób
pasożytniczych rozpoznano postać uogólnioną zespołu larwy trzewnej wędrującej. Ze względu na kilkakrotny
nawrót objawów u chłopca i ponowne hospitalizacje z tego powodu poszerzono wywiad środowiskowy,
z którego wynikało, że chłopiec spożywa duże ilości piasku z ogródka przydomowego, skażonego przez
przebywające tam szczenięta. Zaobserwowana przez rodziców pica, czyli spożywanie rzeczy niejadalnych,
w tym wypadku piasku, oraz obecność w otoczeniu domu zaniedbanych, nieodrobaczanych szczeniąt były
przyczyną ciężkiej postaci zarażenia dziecka i nawracania objawów. Ze względu na uporczywość zakażenia
Toxocara canis u psów w Polsce i możliwości zarażania się toksokarozą konieczne są działania profilaktyczne,
np. właściwie prowadzone odrobaczanie psów, a szczególnie szczeniąt. Ważne jest również częste zmienianie
piasku w piaskownicach, ograniczenie liczby bezdomnych zwierząt, wyprowadzanie psów z dala od miejsc
zabaw dzieci itp., ale również kształtowanie właściwych zachowań higienicznych u dzieci. Szansą rozwiązania
tego problemu epidemiologicznego jest ukierunkowana współpraca służb medycznych, weterynaryjnych,
sanitarnych i publicznych.
Keywords
toksokaroza, zespół larwy trzewnej wędrującej, dzieci, parazytoza, pica