Wstęp: Zakażenie bakterią Helicobacter pylori jest problemem ogólnoświatowym. Występuje zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, a liczba zakażonych wzrasta średnio o 0,5-1% rocznie. Dane epidemiologiczne dotyczące zakażenia H. pylori u dzieci różnią się w zależności od kraju, z którego pochodzą. W piśmiennictwie panuje zgodność, że częstość zakażenia rośnie wraz wiekiem. Podkreśla się wpływ złych warunków socjoekonomicznych i higienicznych na częstość występowania zakażenia H. pylori. Celem pracy była ocena warunków środowiskowych i nawyków higienicznych dzieci z zakażeniem H. pylori. Materiał kliniczny stanowiło 302 dzieci w wieku 1-18 lat (średnia 10,1 roku) z Piotrkowa Trybunalskiego. Metody: Oceniano poziom przeciwciał anty-H. pylori klasy IgG w surowicy (met. ELISA) i przeprowadzono ankietę dotyczącą warunków socjoekonomicznych rodziny dziecka oraz nawyków higienicznych. Wyniki: Na podstawie badań serologicznych u 37% badanych rozpoznano zakażenie H. pylori. Warunki mieszkaniowe i sanitarne u dzieci zakażonych i niezakażonych były dobre i podobne, ale w tej drugiej grupie dzieci metraż na osobę był istotnie większy. W rodzinach dzieci H. pylori-seropozytywnych odnotowano większą liczbę dorosłych domowników, więcej rodzin, którym brakuje pieniędzy na utrzymanie (opłata czynszu, zakup leków). Dzieci zakażone istotnie rzadziej niż niezakażone myły ręce przed posiłkiem, po przyjściu do domu, skorzystaniu z toalety, kontakcie ze zwierzętami. Także dzieci H. pylori+ częściej jadły niemyte owoce i używały cudzych szczoteczek do mycia zębów. Wnioski: W rodzinach dzieci z zakażeniem H. pylori występują gorsze warunki socjoekonomiczne, a dzieci mają złe nawyki higieniczne.