Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów stanowi niejednorodną grupę idiopatycznych artropatii zapalnych występujących u dzieci poniżej 16. roku życia i trwających przynajmniej sześć tygodni. Wprowadzenie nowych leków biologicznych radykalnie zmieniło rokowanie w tej chorobie. Ich zdolność do hamowania głównych mechanizmów odpowiedzialnych za przewlekłe stany zapalne zapobiega uszkodzeniom oraz przewlekłej dysfunkcji stawów. Jest to możliwe tylko dzięki szybkiemu rozpoznaniu i wczesnemu wprowadzeniu leczenia. Jedną z głównych metod obrazowania stosowanych w diagnostyce młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest badanie ultrasonograficzne. Niniejszy artykuł stanowi przegląd najnowszej literatury dotyczącej obrazowania ultrasonograficznego w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów. Ultrasonografia układu mięśniowo-szkieletowego to ciągle rozwijająca się technika obrazowania, która staje się coraz bardziej przydatna w praktyce klinicznej. W przypadku młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów umożliwia ocenę wielu stawów obwodowych oraz rozpoznanie cech aktywnego zapalenia stawów, takich jak zapalenie błony maziowej, zapalenie pochewki ścięgna, entezopatie i zmiany destrukcyjne: nadżerki, torbiele podchrzęstne i podkorowe, utrata chrząstki. Ultrasonografię układu mięśniowo-szkieletowego wykorzystuje się do wczesnej diagnozy, monitorowania leczenia i rozpoznawania remisji choroby lub jej powikłań. W przeciwieństwie do innych metod obrazowania technika ta jest powszechnie dostępna, bezpieczna (brak promieniowania), nie wymaga od pacjenta unieruchomienia, może być wykonywana w sposób dynamiczny, dostarczając dodatkowych informacji, np. dotyczących ślizgania ścięgna, pozwala na realizowanie wielu procedur pod jej kontrolą.

młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, badanie ultrasonograficzne, młodzieńcze spondyloartropatie, układ mięśniowo-szkieletowy