Pierwszy rok życia dziecka może być ogromnym wyzwaniem dla rodziców. Jednym z głównych problemów są nawyki niemowlęcia związane ze snem i płaczem. Mogą one prowadzić do wyczerpania, a w konsekwencji powodować niekorzystne skutki zdrowotne. Ponieważ kluczowe znaczenie ma informacja, w artykule przeprowadzono ocenę znaczenia i wpływu edukacji rodzicielskiej na problemy ze snem występujące u dzieci w pierwszym roku życia. W tym celu dokonano systematycznego przeglądu dostępnej literatury przedmiotu. Przy wyszukiwaniu oryginalnych prac opublikowanych w ciągu ostatnich 10 lat w języku angielskim i portugalskim zostały zastosowane następujące słowa kluczowe: „edukacja rodzicielska”, „rodzicielstwo”, „higiena snu”, „niemowlę” i „noworodek”. Wyszukiwanie ujawniło dziewięć oryginalnych publikacji. Wyniki tych prac wskazują, że interwencja o charakterze profilaktycznym podnosi jakość snu u niemowląt. Opisywane programy edukacji rodzicielskiej były ukierunkowane na kształtowanie prawidłowych nawyków snu u niemowląt, zachowania rodzicielskie i strategie ułatwiające samouspokajanie. Do najbardziej skutecznych metod należało układanie niemowlęcia do snu w stanie czuwania oraz minimalizowanie reakcji rodziców poprzez stosowanie technik aktywnego i stopniowego wygaszania. Wykazano, że interwencje poznawczo-behawioralne niwelują niekorzystne objawy zarówno u rodziców, jak i niemowląt. Włączenie formalnej edukacji rodzicielskiej w proces kształtowania prawidłowych nawyków snu u dzieci i zachowań rodziców w ramach rutynowych procedur pediatrycznej opieki zdrowotnej jest efektywną kosztowo strategią, dzięki której rodziny mogą lepiej radzić sobie z tym wyzwaniem.