Psychiatria konsultacyjna zajmuje ważne miejsce w medycynie wieku rozwojowego. Pojęcie psychiatrii konsultacyjnej obejmuje problematykę psychiatrii w medycynie ogólnej dotyczącą świadczeń klinicznych, wsparcia i pomocy w rozwiązywaniu psychiatrycznych, psychologicznych czy psychospołecznych trudności pacjenta. Psychopatologia dziecka, wynikająca z oddziaływania czynników biologicznych i psychospołecznych, może przejawiać się kategorialnymi zaburzeniami psychicznymi, które mogą współwystępować ze schorzeniami somatycznymi, jak również być odpowiedzią wtórną na chorobę somatyczną. W sytuacji leczenia szpitalnego dezorganizacja zachowania pacjentów w okresie rozwojowym może wynikać również z reakcji na chorobę czy hospitalizację. Z drugiej strony zaburzenia psychiczne mogą znacząco utrudniać proces leczenia choroby somatycznej. Celem podjętej pracy były ustalenie spektrum psychopatologii oraz analiza przyczyn kierowania na konsultacje psychiatryczne pacjentów hospitalizowanych w Uniwersyteckim Dziecięcym Szpitalu Klinicznym. Badaniami objęto okres 9 lat, podczas których udzielono 741 konsultacji psychiatrycznych. Uzyskane wyniki badań wykazały, że zaburzenia lękowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną, były najczęściej (30,5%) stwierdzaną kategorią zaburzeń wśród konsultowanych dziewcząt (30,0%) i chłopców (31,5%). Dużą grupę pacjentów stanowiły osoby z mieszanymi zaburzeniami zachowania i emocji (22,8%), które istotnie częściej (p = 0,02) były rozpoznawane w populacji badanych chłopców (31,0%). Zaburzenia odżywiania stwierdzono u 17% konsultowanych. Kategoria zaburzeń odżywiania, obejmująca jadłowstręt psychiczny, anoreksję atypową, bulimię, istotnie częściej (p < 0,001) dotyczyła dziewcząt (23,9%) niż chłopców (3,6%). Odmowa jedzenia (24,4%) obok celowego zażycia środków farmakologicznych (21,7%) była najczęstszym powodem kierowania pacjentów na konsultacje psychiatryczne w badanej grupie.