LOGO
EN

Czy słabo nasilone bóle brzucha mogą być jedynym objawem rozwijającej się choroby Leśniowskiego–Crohna? Opis przypadku

Agnieszka Sakson-Słomińska1, Zuzanna Wasielewska1, Anna Szaflarska-Popławska2, Aneta Krogulska1

Affiliacja i adres do korespondencji
Pediatr Med Rodz 2016, 12 (4), p. 445–450
DOI: 10.15557/PiMR.2016.0045
PlumX metrics:
Streszczenie

Choroba Leśniowskiego–Crohna jest schorzeniem o nieznanej, wieloczynnikowej etiologii i narastającym trendzie występowania. Dotyczy dowolnego odcinka przewodu pokarmowego i powoduje znaczne obniżenie jakości życia. Do typowych objawów należą: bóle brzucha, przewlekła biegunka z domieszką śluzu i/lub krwi, badalny, często tkliwy opór w jamie brzusznej, utrata masy ciała, osłabienie, stany podgorączkowe/gorączka oraz zmiany okołoodbytnicze. Około 30% dzieci z rozpoznaną chorobą rozwija objawy spoza przewodu pokarmowego, do których zalicza się opóźnienie wzrastania, bóle stawów, zmiany w narządzie wzroku i zmiany skórne. Zróżnicowany i czasami nietypowy przebieg kliniczny może sprawiać wiele trudności diagnostycznych, opóźniać rozpoznanie i w konsekwencji zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań, co ma szczególne znaczenie w populacji wieku rozwojowego. Celem pracy jest przedstawienie pacjentki, u której w momencie rozpoznania choroby Leśniowskiego–Crohna zwracała uwagę dysproporcja między skąpymi objawami klinicznymi a znacznym nasileniem zmian zapalnych w badaniu endoskopowym. Wnikliwe podejście lekarza pierwszego kontaktu umożliwiło szybkie ustalenie rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Słowa kluczowe
choroba Leśniowskiego–Crohna, diagnostyka, objawy, dzieci

Oświadczam, że posiadam prawo wykonywania zawodu lekarza i jestem uprawniony do otrzymywania specjalistycznych informacji medycznych. Chcę zapoznać się z informacją z serwisu.