LOGO
EN

Realizacja szczepień ochronnych u dzieci w praktykach lekarzy rodzinnych w latach 1997–2015 – badanie przekrojowe: Białystok, Polska

Anna Owłasiuk1, Dorota Emilia Bielska2, Anna Gryko2, Ludmiła Marcinowicz1, Marek Czajkowski3
Affiliacja i adres do korespondencji
Pediatr Med Rodz 2018, 14 (2), p. 189–200
DOI: 10.15557/PiMR.2018.0020
PlumX metrics:
Streszczenie

Wstęp: Szczepienia ochronne są najskuteczniejszą metodą zapobiegania chorobom zakaźnym. Współczesne technologie stworzyły możliwość produkcji szczepionek przeciwko wielu chorobom oraz ułatwiły ich zastosowanie dzięki opracowaniu szczepionek skojarzonych przeciwko wielu drobnoustrojom. Schematy szczepień ochronnych w poszczególnych państwach różnią się w zależności od potrzeb epidemiologicznych i populacyjnych. Cel pracy: Ocena realizacji Programu Szczepień Ochronnych wśród populacji wieku rozwojowego z uwzględnieniem wykorzystania szczepionek skojarzonych i zalecanych w praktykach lekarzy rodzinnych w Białymstoku w latach 1997–2015. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiła dokumentacja medyczna dzieci w wieku 0–19 lat znajdujących się pod opieką trzech praktyk lekarza rodzinnego w obrębie miasta Białegostoku. Dokonano analizy 2804 kart szczepień dzieci urodzonych w latach 1997–2015. Wyniki: W ramach Programu Szczepień Ochronnych zaszczepiono 98,43% dzieci, w tym 42,0% szczepionkami skojarzonymi pięcio- lub sześciowalentnymi (opłacanymi przez rodziców) – w miejsce szczepionek bezpłatnych, refundowanych z budżetu państwa. Szczepionkami zalecanymi zaszczepiono 45,7% dzieci i młodzieży. U dzieci powyżej 10. roku życia szczepienia zalecane były rzadko stosowane. Spośród szczepionek nieobowiązkowych najczęściej stosowane były kolejno: szczepionka zawierająca acelularną komponentę krztuścową, którą zaszczepiono 1178 (42,0%) dzieci, szczepionka przeciwko zakażeniom wywołanym przez Streptococcus pneumoniae (18,1%) oraz szczepionka przeciwko rotawirusom (13,0%). Z powodu braku zgody rodziców lub ze względu na przeciwwskazania (czasowe bądź stałe) pełnego programu szczepień obowiązkowych nie zrealizowano u 81 (2,9%) dzieci. Wnioski: 1) Wyszczepialność dzieci szczepionkami obowiązkowymi w praktykach lekarzy rodzinnych jest wysoka. 2) Szczepienia zalecane są częściej wykonywane wśród dzieci do 3. roku życia, natomiast rzadziej u dzieci w wieku przedszkolnym, a najrzadziej – w wieku szkolnym. 3) Istnieje potrzeba edukacji rodziców na temat dostępnych, skutecznych metod zabezpieczania dzieci przed chorobami zakaźnymi.

Słowa kluczowe
szczepienia ochronne, wakcynologia, szczepionki skojarzone

Oświadczam, że posiadam prawo wykonywania zawodu lekarza i jestem uprawniony do otrzymywania specjalistycznych informacji medycznych. Chcę zapoznać się z informacją z serwisu.