Pediatria i Medycyna Rodzinna (Pediatr Med Rodz), której pierwszy numer ukazał się w 2005 roku, ma ugruntowaną pozycję na rynku wydawnictw medycznych. Jesteśmy recenzowanym międzynarodowym czasopismem naukowym, publikującym prace oryginalne, poglądowe i kazuistyczne stanowiące istotny wkład w rozwój pediatrii i medycyny rodzinnej. 

Od dnia 1 stycznia 2020 r. wydawca „Pediatrii i Medycyny Rodzinnej” wprowadza odpłatność w wysokości 500 zł + VAT (615 zł brutto) za tłumaczenie, a w przypadku nadesłania pracy w języku angielskim – za jej opracowanie językowe.

N-acetylocysteina (NAC) to prosty związek organiczny o właściwościach przeciwutleniających i mukolitycznych. Obecnie jest podstawowym lekiem stosowanym w zatruciu paracetamolem, ponadto znajduje zastosowanie w infekcjach z towarzyszącym nadmiarem gęstej wydzieliny w drogach oddechowych – badania kliniczne wykazały, że NAC odgrywa ważną rolę w łagodzeniu kaszlu przez eliminację śluzu z dróg oddechowych. Dzięki swoim właściwościom antyoksydacyjnym może również zapobiegać rozwojowi nefropatii indukowanej kontrastem.

Pentraksyna 3 (PTX3) jest wielofunkcyjnym białkiem ostrej fazy należącym do rodziny długich pentraksyn, którego synteza zachodzi w licznych komórkach organizmu pod wpływem czynników prozapalnych oraz lokalnie, w miejscu zapalenia. Funkcja biologiczna PTX3 nie jest do końca poznana, szczególnie w populacji noworodków i dzieci. Białko to można wykorzystywać jako marker nadciśnienia płucnego u noworodków, a także do oceny stopnia niewydolności oddechowej wcześniaków. U starszych dzieci PTX3 jest przydatna w ocenie nasilenia choroby meningokokowej i posocznicy, a także w trakcie leczenia astmy dziecięcej.

Azytromycyna, należąca do podklasy azalidów, oprócz działania bakteriobójczego wykazuje również właściwości immunomodulujące, przeciwzapalne i przeciwwirusowe. W praktyce klinicznej można przedstawić kilka modelowych profili klinicznych pacjentów: dzieci z pozaszpitalnym zapaleniem płuc o etiologii Mycoplasma pneumoniae, z nawracającymi infekcjami dróg oddechowych i zaostrzeniami przewlekłych zapaleń, z ostrym zapaleniem oskrzeli o prawdopodobnej etiologii bakteryjnej, z anginą i uczuleniem na antybiotyki β-laktamowe, z krztuścem.

Jedną z podstawowych metod oceny stanu zdrowia i dobrostanu dziecka jest systematyczna i długofalowa ocena antropometryczna. Nadal jednak panuje w jej zakresie dość duża dowolność praktyk i standardów, które mogą niekorzystnie wpłynąć na praktykę kliniczną, prowadząc m.in. do opóźnienia diagnozy u dzieci z zaburzeniami wzrastania, zespołami genetycznymi, metabolicznymi czy zaburzeniami karmienia. W pracy omówione zostały zasady wykonywania podstawowych pomiarów: długości i wysokości ciała, masy ciała, obwodów: głowy, klatki piersiowej i ramienia. 

Wiek jest jednym z głównych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Zarówno starzenie się organizmu, jak i nadciśnienie tętnicze wiążą się z postępującą dysfunkcją autonomicznego układu nerwowego, co może być jednym z mechanizmów wzrostu ryzyka sercowo-naczyniowego. Celem pracy była ocena parametrów zmienności rytmu serca u chorych z nadciśnieniem tętniczym w podgrupach wyróżnionych pod względem wieku. Uzyskane wyniki potwierdzają, że u chorych z nadciśnieniem tętniczym dojrzały wiek wiąże się z przesunięciem równowagi autonomicznej w kierunku aktywności współczulnej, co może się przekładać na dodatkowo wyższe ryzyko sercowo-naczyniowe.

Choroba kociego pazura jest bakteryjną chorobą odzwierzęcą, wywoływaną najczęściej przez Bartonella henselae. W większości przypadków człowiek ulega zakażeniu po zadrapaniu przez młode koty. Choroba zwykle przebiega w postaci lokalnej limfadenopatii, samoistnie ustępującej w ciągu 8–12 tygodni. Sytuacja epidemiologiczna bartonelozy w Polsce jest zróżnicowana. Według ostatnich meldunków epidemiologicznych w 2008 roku zgłoszono 36 przypadków zachorowań, z których 75% wymagało hospitalizacji. Obraz choroby kociego pazura jest często niespecyficzny, co wymaga wykonania szerokiego panelu badań niezbędnych do wykluczenia innych chorób, którym może towarzyszyć miejscowa limfadenopatia. Choroba ma przeważnie przebieg łagodny i samoograniczający, jednak w niektórych przypadkach istnieje konieczność włączenia antybiotykoterapii. Opisywany przypadek pokazuje istotną rolę prawidłowo przeprowadzonego wywiadu medycznego, pozwalającego na trafne i szybkie ustalenie rozpoznania wstępnego.

Ciało obce w drzewie tchawiczo-oskrzelowym jest stanem nagłym, który często występuje w pediatrycznej grupie wiekowej. Opóźnienie w rozpoznaniu i usunięciu ciała obcego może skutkować wysoką chorobowością i śmiertelnością. Przedstawiamy przypadek chłopca w wieku 1 roku i 6 miesięcy, u którego doszło do aspiracji kilku orzeszków ziemnych obustronnie do płuc. Przypadek zakończył się śmiercią dziecka z powodu powikłań sercowo-płucnych.